اگر چه اغلب پزشکان متخصص معتقدند برنزه
کردن عمر پوست را کوتاه و احتمال ابتلا به سرطان را زیاد می‌کند، اما با
شروع شدن فصل گرما بازار این کار هم داغ می شود.
کسی
یادش نرفته که چطور تا چند سال پیش، یک عده از مردم دنیا، یک عده دیگر را
به خاطر اینکه پوست تنشان مثل لواشک سیاه و براق بود مسخره می کردند.
همان‌هایی که حالا مدتی است بی‌خیال شعار "هر چه سفیدتر، بهتر" شده‌اند و
می خواهند به هر ضرب و زوری رنگشان را تیره تر کنند!
می گویند
ماجرا از وقتی شروع شد که بعضی از سفیدها، دست از مسخره کردن سیاه‌ها
برداشتند و با آنها ازدواج کردند. محصول این اختلاط نژادی، دو رگه‌های
شکلاتی رنگ جذابی بود که به تدریج الگوی زیبایی را از سفید پوستی به رنگین
پوستی تغییر دادند.
نتیجه به هم ریختن معیارهای قدیمی زیبایی شناسی این شد که حالا هر سال نزدیک تابستان، تب برنزه شدن به جان ملت‌های دنیا می‌افتد.
استخرهای
روباز کارشان سکه می شود و دستگاه‌های سولاریوم هم با دستگاه‌های چاپ
اسکناس رقابت می کنند! این تب چند سالی است که به ایران هم سرایت کرده و
چیزی نمانده مثل جراحی پلاستیک بینی، همه گیر شود.
لیدا.
م، نجات غریق یکی از استخرهای روباز تهران و طرفدار پر و پا قرص برنزه
کردن پوست است. او از چند سال پیش تا حالا، همه ی راه‌های برنزه شدن را
امتحان کرده، دلیلش هم این است که از بچگی از پوست سفید خوشش نمی آمده
است. او می گوید:" همیشه دلم می خواست رنگ پوستم تیره باشد، چون پوست
تیره، لباس‌های روشن مثل سفید، فسفری و صورتی را بهتر نشان می دهد".
اولین
باری که او تصمیم گرفت پوستش را برنزه کند، به یک استخر رو باز رفت و از
ساعت 10 صبح تا 5 بعد ازظهر زیر آفتاب دراز کشید. او می گوید:
"نمی
دانستم که باید دفعه ی اول یک ربع تا نیم ساعت زیر آفتاب بخوابم. فکر می
کردم هر چه بیشتر زیر آفتاب بمانم پوستم خوش رنگ‌تر می شود. تیره شدن
پوستم اول خودش را نشان نمی داد تا بالاخره از مقایسه‌ی جای عینکم ـ که
سفید مانده بود ـ با بقیه ی پوست صورتم، فهمیدم که آفتاب کار خودش را کرده
است. وقتی بلند شدم تمام بدنم جلز و ولز می کرد، حتی بند کیفم را نمی
توانستم روی شانه‌ام نگه دارم! آن شب تا صبح تنم می سوخت انگار آب جوش
روی بدنم ریخته باشند.
پوستم پر از تاول‌های ریز و درشت شده بود!
با تجویز دکتر پماد اکسیدوزنگ استفاده کردم همراه با یک آمپول که برای
فرونشاندن التهاب و حساسیت پوستم بود و ادامه ی ماجرا، احساس می کردم
پوستم چروک شده است.
دکتر برایم توضیح داد که آفتاب پوست را خراب
می کند، کک و مک و چین و چروک می آورد. ولی خب، من فقط دوست داشتم پوستم
تیره شود. بعد از یک هفته تنم از سوزش افتاد و التهابش از بین رفت، اما
وقتی صبح‌ها بیدار می شدم تمام رختخوابم پر از پوسته‌های ریخته شده از
بدنم بود! بعد از ریختن پوسته‌ها سیاه شدم. آن وقت دوباره رفتم زیر آفتاب
خوابیدم. این بار دیگر هیچ مشکلی پیش نیامد و برنزه شدم."
اما این همه زحمت و مشقت فقط 3 ماه توانست او را راضی نگه دارد. "بعد از 3 ماه، رنگ برنزه‌ام پرید و پوستم شروع کرد به سفید شدن.
در این مرحله دچار خارش شدید شده بودم. آن وقت برای دوباره برنزه شدن رفتم سراغ سولاریوم.
سولاریوم(تصویر بالا) مثل یک صندوقچه ی بزرگ است، شبیه تابوت با در شیشه‌ای.
من برای 20 دقیقه خوابیدن در این دستگاه 5هزار تومان پرداخت کردم. در مجموع 3 بار از سولاریوم استفاده کردم تا دوباره برنزه شدم."
او
از نتیجه ی سولاریوم بیشتر از آفتاب سوختگی راضی بود، چون معتقد بود
سولاریوم، پوست را کاملا شکلاتی رنگ می‌کند، اما آفتاب بیشتر آدم را سیاه
می کند.
دانشمندان دانشگاه تگزاس
هشدار داده‌اند که 53 درصد افرادی که مدام برای برنزه کردن پوستشان به
استخرهای رو باز و ساحل دریا می روند، ممکن است به برنزه کردن بدنشان
معتاد شوند.
اعتیاد به برنزه شدن یعنی این که فرد با وجود داشتن اطلاع از ضررهای اشعه ی ماورای بنفش، نمی تواند از برنزه کردن بدنش دست بکشد.
لیدا
هم با وجود تمام دردسرهایی که در این راه کشیده، با اطمینان می گوید که
باز هم پوستش را برنزه می کند: "می دانم که پوستم خراب می شود. همین
حالا هم نسبت به پارسال پوستم شکسته تر شده و کک و مک آورده، ولی اصلا رنگ سفید را دوست ندارم. عوارض برای سال‌های آینده است. من می خواهم همین امروز از زیبایی خودم لذت ببرم."
او
هر روز در محل کارش یعنی همان استخر رو باز، شاهد رفت و آمد کسانی است که
به اندازه ی خودش شیفته ی پوست تیره‌اند، از دخترهای 14-13 ساله تا
خانم‌های 40ساله. "البته بیشتر دخترهای 20 تا 25 ساله می آیند دنبال این
کار، شاید روزی 10 تا 20 نفر.
بعضی‌ها که بار اولشان است، زیاد
زیر آفتاب می خوابند و حالشان بد می شود. فشارشان می افتد و بیهوش می
شوند. ما کاری به کار کسی نداریم، فقط اگر راهنمایی بخواهند می گوییم
پوستشان را با روغن بچه یا روغن برنزه یا روغن زیتون و کنجد چرب کنند و
دائم به پوستشان آب بپاشند تا نسوزد.
کسانی که پوستشان خیلی سفید
است بهتر است دفعه ی اول بیشتر از 10 دقیقه زیر آفتاب نخوابند، چون می
سوزند و تاول می زنند. اگر کسی بخواهد حسابی بسوزد و تحملش را داشته
باشد، روی سیمان آب بریزد و بدون انداختن زیرانداز دراز بکشد، این باعث
می شود حرارت بیشتری به پوستش برسد و بیشتر بسوزد.
البته ابزار
کمکی هم وجود دارد، مثلا من آخرین بار به پوستم حنا زدم و زیر آفتاب
خوابیدم. حنا کمک می کند که رنگ برنزه پوست ثابت شود و بیشتر بماند."
اما
این کار هم مثل اینکه خیلی در انحصار دخترها نمانده و به پسر جماعت هم
سرایت کرده است. "کار دیگری که بیشتر بین پسرها رایج است، این است که پودر
قهوه را با روغن برنزه مخلوط می کنند و بدنشان را با آن چرب می کنند.
بعضی‌ها هم از بتادین استفاده می کنند که خیلی خطرناک است، چون ترکیباتش در مقابل آفتاب تغییر می کند و به پوست صدمه می‌زند."
کاش
فقط همین‌ها بود. بعضی‌ها برای تزئین پوست، موقع برنزه کردن برچسب‌هایی به
شکل حروف الفبای انگلیسی، گل و اشکال دیگر روی پوست می چسبانند و بعد از
تغییر رنگ پوست، می کنند تا جایش سفید بماند!
در
آمریکا حدود 25 هزار سالن سولاریوم وجود دارد و سالانه بیش از 28 میلیون
مشتری، حدود 28 میلیون دلار پولشان را در این سالن‌ها خرج می کنند. در
انگلستان هم کار آن قدر بالا گرفته که دولت به طور جدی به فکر قانونمند
کردن استفاده از دستگاه‌های سولاریوم و تخت‌های آفتابی افتاده است.
در چنین وضعیتی هر روز تحقیقات جدیدی درباره ی اثرات اشعه ی ماورای بنفش خورشید انجام می شود که نتایج دلگرم کننده‌ای ندارند.
نتیجه
ی یکی از این پژوهش‌ها نشان داده است کسانی که بیش از یک بار در ماه به
سولاریوم می روند، حداقل 55 درصد بیشتر از بقیه در معرض خطر ابتلا به
ملانوم بدخیم قرار می گیرند. ملانوم بدخیم، بدترین نوع سرطان پوست است.
ادامه دارد...
سارا هاشمی‌نیک
