به نظر می رسد مردم این دوره زمانه دچار یک تناقض واضح بین منطق و عملکرد خود در زمینه سلامتی هستند : ورزش می کنند ولی حمام آفتاب هم می گیرند، به جای شام سالاد می خورند ولی در فواصل بین غذاهای اصلی مدام مواد غذایی پرکالری با کلسترول بالا مصرف می کنند. همین مسئله در مورد پنجه های پای بسیاری از خانم ها هم قابل تعمیم است. کافی است از متخصصان ارتوپد و جراحان استخوان سؤال کنید تا درآمد سرسام آور پزشکان از راه درمان پاهای مجروح شده خانم ها در اثر کفش های پاشنه بلند را دریابید.
دکتر لوید اسیمت می گوید: «گرایش اخیر زنان به مد، عواقب بدی برای پاهایشان به دنبال خواهد داشت. کفش های پاشنه بلند با پنجه های بسیار باریک مشکلات عدیده ای ایجاد می کنند.
کفش
های پنجه تیز با پاشنه های 12– 10 سانتی مزیت قابل ذکری به همراه ندارند.
مثل صندل هایی که رواج فراوانی دارند و تمام سطح پا از کفش بیرون می ماند
دکتر اسمیت می گوید: «این دمپایی های لاانگشتی عملاً وحشتناک هستند. آنها
کاملاً تخت و نرم هستند و هیچ حفاظت و حمایتی از پا به عمل نمی آورند.»
بنابر اظهار نظر متخصصان حتی برخی از کفش های ورزشی هم باعث بروز مشکلاتی می شوند که نیاز به مداخله پزشکی دارند.
متخصصان متفق القول اعتقاد دارند که بهترین کفش
برای تأمین سلامتی پا، کفشی است که از شکل طبیعی پا تبعیت کند و در عین
حال که از قوس های پا حفاظت می کند، باید در قسمت تخت کفش و در زیر پنجه
های پا انعطاف پذیر باشد. این ویژگی در اغلب کفش های ورزشی رعایت می شود.
دکتر
اسمیت می گوید:«یک کفش خوب باید کفی نسبتاً صاف داشته باشد و طوری طراحی
شود که پاشنه پا به راحتی در آن جای گیرد. باید فضای کافی برای پنجه پا و
انگشتان وجود داشته باشد و قسمت فوقانی انگشتان باید از مواد نرم ساخته
شود. بهترین حالت این است که از بند برای انطباق بهتر کفش استفاده شود.»
بنابر
اظهار نظر دکتر «تزادی دیوید» پاشنه ی بلند، پا را از حالت طبیعی خود خارج
می کند و باعث کوتاه شدن تاندون آشیل می شود. از سوی دیگر چنین کفش هایی
وزن بدن را به طور نامتناسب به قسمت برجسته روی پا منتقل می کنند که باعث
مخدوش شدن تعادل و توازن عملکرد پاها خواهد شد.
دکتر دیوید می
گوید:«پاشنه بلند ، سطح تماس پا با زمین را کاهش می دهد و با سرازیر کردن
مسیر پنجه ها باعث چرخش پاها به سمت داخل شده و صاحب کفش را به شدت در
معرض پیچ خوردگی مچ
پا قرار می دهد. پاشنه پا و فرم خاص کف پا به عنوان یک ضربه گیر عمل می
کند وقتی پا به زمین می خورد فشار آن5/2 برابر وزن بدن خواهد بود.» دکتر
دیوید می گوید: «وقتی شما روی پاشنه پا راه می روید باید قادر باشید تا
تأثیر ضربه پاشنه را بگیرید. بنابراین قادر خواهید بود تا پنجه های پا را
در حالتی متعادل روی زمین بگذارید. قطعاً دلتان نمی خواهد این سختی و فشار
به استخوان های اندام های بالایی بدن شما منتقل شود. کمردرد ، گردن درد و زانو درد از نتایج تأثیر شوک ناشی از قرارگیری یک پاشنه در موقعیت ناصحیح روی اندام های فوقانی تر خواهد بود.»
دکتر دیوید معتقد است وقتی شما از کفشی که با عملکرد طبیعی پا همخوانی ندارد استفاده می کنید، مشکلات آغاز خواهند شد.
به
علاوه کفش های مُد روز که سعی دارند پا را به حالت دلخواه خود درآورند
اغلب نوک های تیز و باریک دارند که پا را در فضای بسیار کمتر از آنچه مورد
نیاز پنجه هاست جا می دهد. کفش های تنگ به اعصاب فشار می آورند و حتی به
آنها صدمه می زنند و حتی در دراز مدت باعث آرتریت می شوند. کفش های نوک
تیز یا تخت سفت مثل کفش های چرمی متداول، با محدود کردن پنجه و سهولت حرکت
قوزک پا از عملکرد مکانیکی طبیعی پا جلوگیری می کنند.
همچنین کفش
های تنگ می توانند باعث بروز بد شکلی در پنجه ها شوند و علایم ناشی از این
بدشکلی می توان مخفی بماند. دکتر وایزنفلید متخصص ارتوپدی می گوید:«مردم
نیاز دارند تا کفش مناسب را با توجه به فرم پا و نوع فعالیت شان انتخاب
کنند.»
دکتر نوولا متخصص ارتوپد از این نیز فراتر می رود و دیگر
اعتقاد دارد که کفش های ورزشی هم آسیب های فراوانی به پا وارد می کنند. از
جمله آنها می توان به صدمه دیدن قوس پا، کبودی روی پاشنه یا و پیچ خوردگی
قوزک پا اشاره کرد که اغلب در کفش هایی اتفاق می افتد که قسمت داخلی سفت و
قسمت بیرونی آن نرم است. او به بیمارانش توصیه می کند که اگر با کفشی راحت
هستید همچنان از آن استفاده کنید و اگر بعد از پوشیدن یک جفت کفش جدید
دچار درد و ناراحتی شـُدید ، به احتمال خیلی زیاد کفش هایتان مقصر هستند.
دکتر نوولا می گویم: «به بیمارانم می گویم تا وقتی که با کفش های جدیدتان
احساس راحتی نکرده اید، کفش های قدیمی را دور نیندازید چون با این کار از
شر رفت و آمدهای مکرر نزد پزشک خلاص می شوید چون به سادگی با مقایسه کفش
های قدیمی و جدید می توان ایراد کار را پیدا کرد.» مـُدپرستی و علاقه به
تعویض پیاپی کفش فقط ضررهای مالی به دنبال ندارد. جراحان ارتوپد با قاطعیت
بیشتری می توانند در این زمینه اظهار نظر کنند.
منبع: همشهری
منبع.موسسه تبیان
