غذاهای
حاوی پروتئین میزان یادگیری را افزایش می‌دهند. همچنین زمینه ی لازم برای
ارتباط بین سلول های مغز را فراهم می‌کنند. از سوی دیگر کربوهیدرات ها ،
انرژی بخش هستند، اما اگر به مقدار زیاد و بدون پروتئین کافی مصرف شوند،
موجب خواب آلودگی می‌شوند.
کمبود اسیدهای چرب ضروری موجب آلرژی(حساسیت) و مشکلات یادگیری شامل کم توجهی و اختلالات بیش فعالی (ATTENTION DEFICIT HYPERACTIVITY DISORDER OR ADHD) می‌شود.
تغذیه ی سالم در هر سنی مهم است، اما برای کودکان در حال رشد مهم تر است. مخصوصاً اگر در یادگیری دروس خود مشکل داشته باشند.
غذاهای
گوشتی اغلب خوشمزه و تازه تر هستند. به علاوه در معرض آفت کش ها و مواد
شیمیایی نیز نبوده‌اند. بچه‌های کوچکتر بیشتر به غذا و همینطور مواد
شیمیایی هوازی حساسند. پس آنها بیش از همه از غذاهای گوشتی استفاده
می‌کنند. آلرژی مانع رفتن کودک به مدرسه نمی‌شود، اما بر یادگیری او تأثیر
می‌گذارد.
طبق تحقیقات ، آنچه نوجوانان می‌خورند بر یادگیری آنان
تأثیر می‌گذارد. به گفته دکتر بونی اسپرینگ از دانشگاه تگزاس ، صبحانه بیش
از دیگر وعده‌های غذایی مؤثر است.
بچه
هایی که همراه صبحانه مقدار زیادی پروتئین مصرف می‌کنند، بیش از آنهایی که
غذای غنی از کربوهیدرات مصرف می‌کنند، در یادگیری دروس خود موفق هستند.
متأسفانه
بیشتر کودکان پیش از رفتن به مدرسه به جای مصرف پروتئین، بیشتر غذاهای
حاوی کربوهیدرات مصرف می‌کنند. در عوض هنگام شام غذای پُر پروتئین
می‌خورند که مانع خواب آنها نیز می‌شود.
کودکان دبستانی (11-7 ساله) به 5 وعده پروتئین در روز نیاز دارند که باید در صبحانه و ناهار مصرف شود. منابع غذایی پروتئینی شامل گوشت، مرغ ، تخم مرغ ، ماهی ، حبوبات (عدس، لوبیا، سویا و ...)، 
کودکان دبستانی روزانه به 7 وعده کربوهیدرات و در هر وعده (نصف فنجان حبوبات ، ماکارونی یا برنج یا یک برش نان گندم) نیاز دارند.
به
علاوه 5 وعده میوه و سبزیجات (هر وعده نصف فنجان میوه‌های ریز شده و
رنگارنگ) نیاز دارند. ترکیب کربوهیدرات ها (گندم ، حبوبات ، ماکارونی و
سبزیجات) با غذاهای حاوی پروتئین موجب یک تغذیه متعادل‌تر شده و کودک شما
را هوشیارتر می‌کند.
زمانی که کودکان رفتن به مدرسه را آغاز می‌کنند، بیش از 50 درصد کالری مصرفی آنها، روزانه صرف این کار می‌شود.
برخلاف
دیگر اعضای بدن ، مغز 24 ساعت روز را کار می‌کند و گلوکز (قند ساده‌ای که
هنگام هضم کربوهیدرات ها به وجود می‌آید) تنها سوختی است که مغز برای
فعالیت نیاز دارد. در حالیکه سلول های دیگر بدن، پروتئین و چربی ها را به گلوکز تبدیل می‌کنند، ولی سلول های مغزی نمی‌توانند این کار را انجام دهند.
کودکان دبستانی به 5 وعده چربی در روز نیاز دارند که شامل یک قاشق چایخوری روغن یا مایونز و یک قاشق چایخوری کره است.
شاید
همه از مصرف چربی واهمه داشته باشند، ولی باید انواع خوب آن را برای حفظ
یادگیری مورد استفاده قرار دهند. دو سوم آن باید از چربی هایی مانند روغن
های گیاهی (کانولا، زیتون، سویا، ذرت، آفتابگردان و ...) و گردو بوده و بیش از یک سوم آن را چربی های اشباع مانند کره ی پاستوریزه تشکیل دهد.
کمبود اسیدهای چرب ضروری می تواند موجب آلرژی هایی از قبیل آسم و اگزما
و همچنین بیش فعالی شود. اما این عوارض را می‌توان با مصرف مکمل های
اُمگا-3 که در روغن ماهی به مقدار فراوان وجود دارد، کنترل کرد.
منبع.موسسه تبیان
