اهمیت نقش عوامل روحی- روانی در بیماری های پوستی برای متخصصین پوست به خوبی شناخته شده است.

تعامل
بین پوست و ذهن افراد به اشکال مختلف تظاهر می کند. مثلا در مورد بیماری
های عود کننده ای مثل بیماری های التهابی پوست(مانند اگزما، پسوریازیس و
آکنه) نقش تشدید کننده ی استرس و عوامل هیجانی به اثبات رسیده است.

از
طرف دیگر بروز ضایعات و مشکلات پوستی به علت ایجاد ظاهر نازیبا سبب فشار
روحی در فرد می شود و در مورد بیماری هایی مثل ویتیلیگو و آلوپسی آره آتا
مشکل اصلی و عمده بیمار فشار روانی ایجاد شده به علت نازیبا شدن است.

همچنین بیمارانی فقط
با شکایت حسی پوستی مثل خارش مزمن ایدیوپاتیک، FORMICATION یا احساس راه
رفتن مورچه روی پوست، سوزش، سوزن سوزن شدن و علائم عجیب و غریب دیگر
مراجعه می کنند.

  

جذام
یکی از بیماری های مسری است که گاهی از پدر و مادر به کودکان آنها و از
بیماران به همسایگان آنان انتقال می یابد و با وضعیت نامطلوب مسکن و تغذیه
نیز مرتبط است.« ابن سینا»

مقدمه

جذام (LEPROSY) در طول تاریخ بیش از هر بیماری دیگری باعث وحشت و انزوای انسان ها گردیده است.این بیماری که قدمت زیادی دارد،نوعی بیماری التها‌بى مزمن است که به وسیله باکتری مایکو باکتریوم ‌لپرا (MYCOBACTERIUM LEPRAE) ایجاد می شود و طیف بالینی آن به پاسخ ایمنی فرد میزبان وابسته است. هر چند بیماری به
عنوان یک بیماری مزمن باکتری پوست و اعصاب محیطی مطرح است، ولی در نوع
لپروماتوز باعث گرفتاری راه‌های تنفسی فوقانی نیز می شود.

کارشناسان سازمان جهانی بهداشت بیمار جذامی را چنین تعریف کرده‌اند:

«
یک بیمار جذامی عبارت است از شخصی که دچار ضایعه‌های هیپو پیگمانته (قرمز
رنگ بدون حس)، درگیری اعصاب محیطی، از دست دادن حس و اسمیر پوستی مثبت از
نظر باسیل‌های اسید‌فاست، به صورت منفرد یا مجموعه‌ای از این تغییرات
باشد.»

  

بهبود
سطح زندگی و رفاه اجتماعی، و درخواست بیشتر مردم برای ترمیم، بازسازی و
جوان تر شدن پوست و از طرف دیگر پیشرفت روزافزون علم پزشکی، سبب به
کاربردن روش های جدید جراحی پوست و ترمیمی گشته است.

یکی از مشکلاتی
که در سنین بحران ساز، یعنی سنین ازدواج مورد توجه جدی قرار می گیرد، ظاهر
ناخوشایند آثار زخم های صورت است که عمدتا توسط جوش های چرکی و عمیق صورت
و همچنین در اثر عوامل دیگر مانند آبله مرغان و جراحات پوستی ناشی از ضربه
و تصادفات یا بیماری های دیگر به وجود می آید.

  

روز جهانی جذام در حالی سپری شد که این بیماری تقریبا در سراسر جهان به فراموشی سپرده شده است.

با
وجود قابل درمان بودن جذام در صورت تشخیص زود هنگام، این بیماری آثار
ویرانگر خود را هر ساله بر چهره نیم میلیون نفر در سراسر جهان می‌گذارد.

خبرگزاری
فرانسه طی گزارشی در مورد این بیماری که از زمان‌های قدیم موجب ترس و وحشت
در بین مردم می‌شد نوشته است: هنوز هم با شنیدن نام جذام تصویر هولناک قطع
عضو، نابینایی و طرد از اجتماع در ذهن نقش می‌بندد.

این بیماری هنوز
در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین وجود دارد و یک نگرانی مهم بهداشتی در 9
کشور، از جمله 6 کشور در قاره ی آفریقا به شمار می‌رود. جذام همچنان به
عنوان یک مشکل جدی اجتماعی باقی مانده است.

از هر 10000 نفر در
کشورهای آنگولا، برزیل، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دمکراتیک کنگو، هند،
ماداگاسکار، موزامبیک، نپال و تانزانیا بیش از یک نفر جذام دارد. بطوری که
84 درصد تمامی موارد جهانی ثبت شده جذام در سال 2004 و 74 درصد کل موارد
در سال 2005 در این کشورها گزارش شده است.

دکتر غلامحسین غفارپور،
متخصص بیماری های پوست و مدیر گروه پوست دانشگاه علوم پزشکی ایران در گفت
و گو با ایسنا واحد علوم پزشکی ایران اظهار داشت: پوست بدن در تنظیم دمای
بدن تاثیرگذار است. پوست از طریق مغز، فرمان ترشح عرق را به غدد عرق صادر
می کند و با تعریق آب بدن، گرمای درونی آن خارج شده و به این ترتیب با حفظ
دمای داخلی، از اعضای درون بدن محافظت می شود.

وی با اشاره به این
که در بدن هر انسان بین یک میلیون و 600 تا چهار میلیون غده ی عرق موجود
است، افزود: برخی از غدد چربی به نام « آپوکرین » در برخی نقاط بدن، از
جمله زیر بغل به وفور وجود دارند و باعث بوی بد زیر بغل می شوند.

دکتر
غفارپور ادامه داد: ترشحات این غدد بی رنگ و بو هستند، اما وقتی زیر بغل
فرد قرار می گیرند، پروتئین آنها تحت تاثیر یک سری از باکتری ها تجزیه شده
و بوی بد را به وجود می آورند.

در
اتاق بیشتر افراد و در مقابل آینه ها شیشه های قد و نیم قد دئودرانت، مام
و عطر وجود دارد. شما کدام یک از این محصولات را استفاده می کنید؟

اگر
میانه ی شما با دئودرانت ها بهتر است باید گفت که این اسپری های زیر بغل
فقط بوی خوشی را تولید می کنند، ولی اثری بر میزان ترشح عرق ندارند. شما
باید در هنگام خرید این محصولات، انواعی را بر گزینید که علاوه بر خوشبو
کردن بدن، خاصیت ضد عرق هم داشته باشند.

باید به طرفداران مام ها
بگوییم که لازم است چند ساعت پس از مالیدن مام روی پوست، محل را با آب و
صابون بشویید. با این روش مواد شیمیایی آن از روی پوستتان پاک شده و فرصت
پیدا نمی کنند وارد منافذ پوستی شما شده و ایجاد حساسیت پوستی کنند. سپس
می توانید لایه ای جدید از مام را روی پوست خود بمالید. انواعی از این
محصولات را تهیه کنید که حاوی مقدار کمی از مواد باکتری کش مثل آلومینیوم،
روی و زیوکونیوم باشد.

شما می توانید از پودر بچه برای خشک نگه
داشتن پوست بدن در نواحی کشاله ران یا زیر بغل استفاده کنید. پودرها عرق
را به خود جذب کرده و علاوه بر آنکه سطح پوست را خشک نگه می دارند، از عرق
سوز شدن پوست شما هم پیشگیری می کنند.

اگر
هر جایی، جای گفتن اش نیست، ولی دیگر اینجا که می شود درباره آن صحبت کرد.
در اتوبوس یا تاکسی نشسته اید، ولی آرام و قرار ندارید. دلتان می خواهد هر
چه زودتر به مقصد برسید. از خودرو بیرون بپرید و یک نفس راحت بکشید، یک
نفس راحت از بوی بد عرق برخی همشهریانی که در کنار شما نشسته اند. به
راستی از کجا می آید این بوی نه چندان خوش؟

شاید برای شما هم پیش
آمده باشد که صبح زود به حمام بروید، لباس های تمیز بپوشید. به دنبال کار
و زندگی خود بروید، ولی چند ساعت بعد احساس کنید لباس هایتان بوی خوبی نمی
دهند. فرقی نمی کند در چه فصلی باشیم، تابستان یا زمستان. در تابستان به
علت گرمای هوا و در زمستان به دلیل پوشیدن چند لباس روی یکدیگر، این مشکل
گاه گاهی به شما سر می زند.

تغییرات
رنگ پوست باعث ایجاد مشکلات روحی و اجتماعی در افراد می شود، به خصوص در
کسانی که به دلیل نوع شغل خود، تماس چهره به چهره و مستمر با دیگران دارند
که می تواند موجب افسردگی یا تاثیر گذاری بر فعالیت فرد شود. از این رو
شناخت علل این اختلالات رنگدانه ای و درمان صحیح آنها بسیار مهم است و گاه
درمان های ناصحیح می تواند مشکل بیمار را زیادتر کند.

درمان بیمار بایستی با توجه به علت بیماری ،شدت بیماری، شغل، شرایط اجتماعی و محیطی بیمار انجام شود.

از طرف دیگر بایستی بیمار اطلاعات صحیحی از بیماری خود، روش درمان، طول مدت درمان و مراقبت های بعدی داشته باشد.

  

محتوای
آب موجود در پوست زنده ( اپیدرم و درم ) تقریبا 80 درصد است. لایه ی خارجی
تر پوست، یعنی لایه ی کراتینوز ( شاخی ) از سلول های مرده ای تشکیل شده که
محتوای آب کمتری در حدود 30 – 10 درصد دارد.

تصویر بالا سه لایه ی تشکیل دهنده ی پوست را نشان می دهد (روی آن کلیک کنید) که به ترتیب از خارج پوست به داخل شامل:

1- اپیدرم (EPIDERMIS) که خارجی ترین لایه ی پوست است.

2- درم(DERMIS) که لایه ی میانی پوست است.

3- هیپودرم یا آندودرم(HYPODERMIS) که داخلی ترین لایه هی پوست است.

در
صورتی که محتوای آب موجود در پوست طبیعی باشد، پوست نرم، صاف، قابل ارتجاع
و درخشان است. در حالت طبیعی یک حرکت مداوم آب از لایه های عمقی پوست به
طرف لایه های سطحی وجود دارد و در نهایت این آب از سطح پوست تبخیر می شود.

هنگامی که پوست به عللی اعم از عوامل داخلی یا خارجی نتواند این میزان آب را حفظ کند، پوستی خشک ایجاد می شود.